غذاهای اصلاح شده ژنتیکی (GM foods ) ، همچنین به عنوان غذاهای مهندسی ژنتیکی ( غذاهای GE ) یا غذاهای زیست مهندسی شناخته شده ، غذاهایی هستند که از ارگانیسم هایی تولید شده اند که با استفاده از روشهای مهندسی ژنتیک تغییراتی در DNA آنها ایجاد شده است . تکنیک های مهندسی ژنتیک امکان مقایسه صفات جدید و همچنین کنترل بیشتر صفات را در مقایسه با روش های قبلی مانند پرورش انتخابی و تولید جهش فراهم می کند. [1]
فروش تجاری غذاهای اصلاح شده ژنتیکی از سال 1994 آغاز شد ، هنگامی که کالژین برای اولین بار گوجه فرنگی تاخیری فلوور ساور ناموفق خود را به بازار عرضه کرد. [1] [2] بیشتر اصلاحات مواد غذایی در درجه اول روی محصولات نقدی مورد تقاضای زیاد کشاورزان مانند سویا ، ذرت ، کلزا و پنبه متمرکز شده است. محصولات اصلاح شده ژنتیکی برای مقاومت در برابر پاتوژن ها و علف کش ها و پروفایل های مغذی بهتر مهندسی شده اند. دام های اصلاح شده نیز تولید شده اند ، اگرچه ، از تاریخ نوامبر ۲۰۱۳[بروزرسانی] هیچکدام در بازار نبودند. [3]
یک اجماع علمی وجود دارد [1] [2] [3] [4] که در حال حاضر مواد غذایی موجود در محصولات غذایی GM از نظر غذای معمولی خطر بیشتری برای سلامتی انسان ندارند ، [5] [6] [7] [8] [9] اما این که هر ماده غذایی GM قبل از معرفی باید مورد آزمایش قرار گیرد. [10] [11] [12] با این وجود ، اعضای جامعه بسیار کمتر از دانشمندان احتمال دارند غذاهای GM را بی خطر بدانند. [13] [14] [15] [16] وضعیت قانونی و نظارتی غذاهای اصلاح شده ژنتیکی در کشورها متفاوت است ، در حالی که برخی از کشورها آنها را ممنوع یا محدود می کنند ، و برخی دیگر مجازات های مختلفی را برای آنها اعمال می کنند. [17]
با این وجود نگرانی های عمومی در رابطه با ایمنی مواد غذایی ، تنظیم مقررات ، برچسب زدن ، تأثیرات زیست محیطی ، روش های تحقیق و این واقعیت وجود دارد که برخی از بذرهای اصلاح شده به همراه کلیه گونه های جدید گیاهی ، مشمول حقوق پرورش دهندگان گیاه هستند که متعلق به شرکت ها است.